Hoestende kalveren

Luchtwegproblemen bij kalveren zien we vooral veel in het najaar. De schade van luchtweginfecties bestaat uit behandelkosten, groeiachterstand, sterfte en later een mindere productie als melkkoe.

Als de klachten chronisch worden, is de kans op herstel zelfs klein. Het is dus belangrijk om op tijd problemen te signaleren en die op de juiste manier aan te pakken.

Zieke, hoestende kalveren met koorts worden vaak standaard behandeld met antibiotica en ontstekingsremmers. Als deze behandeling niet aanslaat, zijn de ziekteverwekkers blijkbaar niet gevoelig voor het gebruikte antibioticum. Dit kan komen doordat er sprake is van een virusinfectie (niet met antibiotica te bestrijden) of een infectie met een resistente bacterie. In dit laatste geval is het belangrijk om uit te zoeken voor welke antibiotica de bacterie wél gevoelig is. De echte ‘pinkengriep’ wordt veroorzaakt door het BRS-virus. Maar er zijn ook andere kiemen die een vergelijkbaar ziektebeeld kunnen geven zoals; mycoplasma, pasteurella, mannheimia, salmonella, IBR, para-influenza en longworm.

We kunnen op verschillende manieren achter de oorzaken van hoestende kalveren komen. Het is mogelijk om afweerstoffen aan te tonen in het bloed van de kalveren. De afweerstoffen zijn twee tot drie weken na infectie aan te tonen in het bloed. Een nadeel bij jonge dieren is echter dat veel van de afweerstoffen afkomstig zijn van hun moeder (via de biest opgenomen), wat het onderzoek minder betrouwbaar maakt.

Ook sectie van een gestorven kalf is een goede methode om de oorzaak te achter­halen. Voor de meest betrouwbare uitslag, is een kalf nodig dat nog maar kort ziek is en nog niet behandeld is. In het geval van een chronische infectie wordt de kans groter om een mix van bijkomende verwekkers aan te tonen en de veroorzaker van de proble­men te missen.