Archief van jaar: 2021

De tijd van rotjes, vuurpijlen en duizendklappers komt er weer aan. Hoewel er weer gesproken wordt over een eventueel vuurwerkverbod is het toch verstandig om nu al in te spelen op het voorkomen of verminderen van vuurwerkangst bij uw huisdier.

Voorkomen is altijd beter dan genezen! Voor jonge dieren die voor het eerst in contact komen met vuurwerk, en dieren die niet bang zijn voor vuurwerk, is het van belang om ervoor te zorgen dat dit zo blijft. Is er al angst? Dan kunt u als baasje eraan bijdragen om de angst te verminderen, hiervoor is vroegtijdig starten van groot belang. De algemene tips die u in het volgende hoofdstuk kunt lezen, zijn voor dieren met en zonder vuurwerkangst van toepassing.

Daarnaast kan door ondersteunende middelen en medicatie de vuurwerkangst bij uw huisdier vermindert worden. Is uw hond of kat erg bang voor vuurwerk? Maak dan gerust een afspraak bij ons op de praktijk voor advies op maat. Wij helpen u graag om voor uw huisdier de beste optie te zoeken.

Algemene tips voor een rustige jaarwisseling

Naast training en eventuele medicatie kunt u rondom de jaarwisseling veel doen wat kan bijdragen aan een rustige jaarwisseling voor uw hond en kat. Wij geven u graag tips!

• Neem uw hond overdag mee voor een fijne, lange wandeling in een rustig gebied.
• Geef uw dier veel afleiding en aandacht, al voor het vuurwerk begint. U kunt hierbij denken aan een kauwstaaf (hond), voerspelletjes (voor hond en kat) en bewegingsspelletjes (kat).
• Sluit uw gordijnen op tijd, zodat uw dier het vuurwerk niet ziet.
• Zet muziek op of zet de radio of tv aan.
• Laat uw dier zelf een ligplek kiezen. Als uw dier gewend is in een bench te liggen of een doos fijn vindt (kat), dan kunt u hier dekens over leggen om het geluid te dempen.
• Als uw dier graag dicht bij u zit, dan is dat prima. Gedraag u verder zoals u normaal doet, spreek uw dier op de normale manier aan en biedt eventueel afleiding.
• Probeer zelf rustig te blijven en doe gewoon de dingen die u normaliter ’s avonds ook doet.
• Een Thundershirt kan goed helpen bij uw hond of kat. Dit is een soort vest wat een zachte, constante druk op het lichaam van uw huisdier uitoefent. Het ‘ingepakte’ gevoel voelt aan als een fijne knuffel, waardoor uw huisdier ontspannen en kalm wordt.

De baasjes van Kisha waren de kerstboom aan het optuigen tot ze opeens 2 knuffelbeertjes misten. Deze horen normaal in de kerstboom te hangen maar waren ineens weg. Kisha werd al snel als verdachte aangewezen, ze heeft namelijk al vaker iets vreemds gegeten.

Kisha’s baasjes hebben hun gevoel gevolgd en naar de praktijk gebeld. De dierenarts wilde Kisha graag een braakmiddel geven via een injectie, zodat ze de beertjes weer uit zou braken.

Onderweg naar de praktijk was Kisha al wat aan het kokhalzen, er zat haar duidelijk iets dwars. Eenmaal aangekomen op de praktijk kreeg Kisha de injectie, vlak erna werd ze al misselijk en begon ze te braken. En warempel, 2 knuffelbeertjes lagen voor haar op de grond.

Dezelfde avond was Kisha nog erg zielig, ze had de hele avond nog een pruillipje en heeft veel bij de baasjes gelegen. Gelukkig knapte Kisha snel op en was ze de volgende ochtend weer helemaal zichzelf.

Op de foto zie je Kisha en de 2 beertjes. Kisha is hier nog wat misselijk van de injectie die ze heeft gekregen van de dierenarts, normaal kijkt ze wel wat vrolijker 😉

Nog een opmerking van de baasjes: ‘Vanaf dit jaar wordt de kerstboom zonder knuffelbeertjes versierd’ 🎄🐻

Om 24-uurszorg te kunnen garanderen gaan wij onze weekenddiensten voor de gezelschapsdieren samen doen met Dierenkliniek Vechtdal.

Vanaf 19 november kan het voorkomen dat u bij spoedgevallen buiten openingstijden in het weekend doorverwezen wordt. U kunt ons in het weekend gewoon bereiken op 0524-513694.

De twee katers James en Bond zijn voor het eerst bij ons op de praktijk geweest. Het zijn broertjes van een half jaar oud. Ze hadden allebei een afspraak voor castratie.

James en Bond kunnen het erg goed vinden samen. Ze werden dan ook ’s ochtends in hetzelfde reismandje gebracht door de baasjes. Nadat ze goed zijn nagekeken door de dierenarts kregen ze hun narcose. Ze werden beide gelijk gecastreerd en mochten toen lekker uitslapen.

In de recovery lagen ze eerst in verschillende hokjes naast elkaar. James was al vrij snel wakker en actief, Bond daarentegen vond het wel fijn om wat langer uit te slapen. Toen Bond ook goed wakker was, mochten ze weer lekker samen liggen. Nadat ze nog even rustig zijn bijgekomen van de narcose, werden ze weer samen opgehaald door de baasjes.

Wat was het gezellig om deze twee lieve katten een ochtendje bij ons op de praktijk te hebben!

Tijger was een kitten van 2 maand oud toen hij ’s ochtends slap en futloos werd. Er was twijfel of Tijger het zou redden, dus is hij met spoed naar de praktijk gekomen.

Tijger heeft meteen een infuus gekregen en is warm gehouden met een warmtelamp, een kruik en een warmtemat. Na een aantal uur en veel controles verder heeft Tijger wat gegeten en kwam hij goed op temperatuur. Met veel aandacht en liefde kreeg Tijger langzamerhand steeds meer zin in eten en wilde wat spelen. Eigenlijk knapte hij met het uur op en mocht Tijger diezelfde dag al naar huis omdat hij het super goed deed!
Een week later was Tijger weer helemaal zichzelf en hij speelt flink, hij is lekker rond en gezond.
Gelukkig heeft het baasje van Tijger snel gehandeld zodat Tijger de zorg kreeg die hij nodig had. Ze heeft de hele tijd hoopvol gewacht thuis. Ze vindt het mooi om te zien hoe sterk en anders hij is geworden.

Tijger kan nu genieten van het kitten zijn. We hopen dat we hem nog eens weer gaan zien op de praktijk maar dan om een leuke reden!

Jacobskruiskruid is aan een snelle opmars bezig in Nederland, en vooral op droogtegevoelige gronden. Omdat we er de afgelopen tijd enkele vragen over hebben gehad, en omdat we zien dat Jacobkruiskruid in ieder geval in de wegbermen in grote getale aanwezig is, maar ook op verdroogde weilanden, hierbij nadere informatie over het gevaar van deze plant. Want de plant is niet alleen giftig voor paarden zoals vaak wordt gedacht, het is ook bewezen schadelijk voor runderen.

Gevaar
Zolang de plant groeit en bloeit is er voor paarden, koeien, geiten en schapen weinig risico. Jacobskruiskruid wordt normaal gesproken niet gegeten. In uitzonderlijke gevallen kan dit wel het geval zijn, bijvoorbeeld als er te weinig gras overgebleven is.

Jacobskruiskruid wordt echt gevaarlijk wanneer het wordt ingekuild of gehooid. De plant verliest na het maaien haar typerende geur, kleur en smaak, waardoor de dieren de plant niet meer als giftig herkennen. Na het maaien blijft het gif echter werken.

Alle delen van de plant Jacobskruiskruid bevatten giftige stoffen. Dit zijn de zogenaamde Pyrrolizidine Alkaloïden (PA’s).  Het gifpercentage is net voor de bloei het hoogst.

Ziekteverschijnselen
Het gif wordt in de darmen opgenomen. Daarna probeert het lichaam de gifstoffen in de lever om te zetten in minder giftige stoffen. Dit proces levert echter een nog giftigere stof op. Dat maakt de levercellen kapot.
Een vergiftiging door Jacobskruiskruid verloopt heel geleidelijk. De lever zal uiteindelijk niet meer functioneren. Vergiftigde dieren worden eerst ziek: ze zijn sloom, verliezen gewicht, hebben diarree en geen eetlust, drinken veel en krijgen verschijnselen die op zonnebrand lijken. Uiteindelijk tast Jacobskruiskruid het hart en het centrale zenuwstelsel aan en veroorzaakt coördinatiestoornissen, gebrek aan eetlust en onrustige bewegingen.

Voor een vergiftiging door Jacobskruiskruid is geen remedie. Dieren worden pas na verloop van maanden of zelfs jaren ziek, doordat het gif langzaam ophoopt in de lever.

Koeien en paarden ontwikkelen chronische leveraandoeningen wanneer deze diersoorten 5 – 10% van hun lichaamsgewicht aan plantmateriaal van Jacobskruiskruid opnemen.

Bestrijding

Maaien is niet geschikt om Jacobskruiskruid te bestrijden. De plant reageert door in korte tijd nieuwe bloemstengels te vormen en extra veel zaad te produceren. Zeer frequent maaien leidt bovendien tot vegetatieve verspreiding en planten met een sterke houtige wortel. Chemische bestrijding of handmatig uittrekken van planten op percelen waar het nog maar beperkt aanwezig is, is de beste bestrijding.

De werking van penicillines is afhankelijk van de tijd waarin bacteriën blootgesteld worden aan de antibiotica. In dit geval dus hoe langer, des te beter.

In principe zijn Procapen, Peniyet en Depocilline allemaal dezelfde producten, namelijk benzylpenicillines. Het verschil zit hem echter in de registratie van deze producten:

In dit geval heeft de Procapen de hoogste, geregistreerde, dosering.

Het hoger doseren van middelen, anders dan vermeld in de bijsluiter (de registratie), is off label gebruik en heeft gevolgen voor de wachttijd (7 dagen melk/ 28 dagen vlees).

Aanvullende informatie voor de liefhebber:

Op basis van de farmacokinetiek (hoe een lichaam omgaat met een geneesmiddel) van benzylpenicillines zit er wel degelijk een voordeel in om voor de hoogst mogelijke geregistreerde dosering te kiezen.

De werking van benzylpenicillines is afhankelijk van de periode waarin de bacterie wordt blootgesteld aan het antibioticum (tijdsafhankelijk).

De belangrijkste parameter hiervoor is de periode waarin de concentratie hoger is dan de MIC. MIC staat voor Minimal Inhibitory Concentration, de minimale hoeveelheid antibiotica die nodig is om een bacterie te kunnen remmen of doden.

Dit betekent dat ze met name effectief zijn als de bacterie gedurende een voldoende lange periode aan het antibioticum wordt blootgesteld. Door de procaïne worden de penicillines langzaam geabsorbeerd uit de injectieplaats in de spier waardoor zo lang mogelijk een voldoende hoge spiegel bereikt kan worden. Om dit effect te bereiken is wel het advies om de hoogste dosering aan te houden; in dit geval dus de Procapen.

Grafiek 1

Een aantal punten zijn van belang voor het weideseizoen, denk hierbij aan rantsoenwisseling, wormen, vliegenbestrijding en mineralen.

Rantsoenswisseling

Na enkele maanden voeren met het winterrantsoen, zorgt het weiden voor een rantsoenswisseling. Voorjaarsgras bevat veel suiker en eiwitten, veel onverzadigde vetzuren en heeft vaak minder drijvend vermogen in de pens. Dit zie je ook terug in de melk, vaak daalt het vetgehalte, het eiwitgehalte stijgt stoms, maar vooral het ureumgehalte kan toenemen. Dit hoge ureumgehalte kan een negatief effect hebben op de vruchtbaarheid. Daarnaast geeft een rantsoenswisseling ook een verhoogd risico op subacute pensverzuring. Een geleidelijke overgang van het rantsoen en het eventueel bijvoeren van pensbuffers vermindert het risico op problemen. Houd daarnaast de mestscore in de gaten en stuur bij in het rantsoen indien dat nodig is.

Wormen

Tijdens het weideseizoen kunnen koeien besmet raken met maagdarm-wormen, longwormen en leverbot.
Maagdarmwormen zijn vooral een aandachtspunt bij de kalveren, pinken of koeien die nog nooit eerder geweid zijn, omdat tegen maagdarmwormen immuniteit opgebouwd kan worden. Jongvee dat voor het eerst geweid wordt op een perceel waar eerder runderen hebben gelopen, kunnen zich zo besmetten met maagdarmwormen. Jongvee met maagdarmworminfecties kunnen een verminderde groei hebben en vermageren.
Met behulp van mestonderzoek, bloedonderzoek en tankmelkonderzoek kan vastgesteld worden of er een besmetting met maagdarmwormen heeft plaatsgevonden. Jongvee met een hoge besmetting kan ontwormd worden, maar het is wel van belang dat ze een lichte infectie op doen, om zo voor het volgende seizoen immuniteit te ontwikkelen. Naast het monitoren van de besmetting en het eventueel behandelen, is het weidemanagement een belangrijke pijler in het voorkomen van schade door maagdarmwormen. Omweiden zorgt ervoor dat de besmetttingsdruk in het weiland lager blijft en ook tussentijds maaien zorgt voor een verlaging van de besmettingsdruk.

Longworm (Dictyocaulus viviparus) veroorzaakt een parasitaire infectie van de luchtwegen, die hoesten (voornamelijk wanneer de dieren in actie komen, zoals bij het omweiden of het opladen op de wagen) en een oppervlakkige ademhaling kan veroorzaken. Deze klachten worden voornamelijk in de loop van het weideseizoen gezien, dus vanaf augustus/september. Longworminfecties kunnen bij het optreden van klachten gediagnosticeerd worden in bloed, mest en tankmelk (koppelniveau). Bij klinische klachten kan behandeld worden met een geregistreerd ontwormingsmiddel. Preventief kan tegen longworm gevaccineerd worden, waarbij de eerste enting 6 weken en de tweede enting 2 weken voor inscharing moet plaatsvinden. Hierbij is het van belang om ze daadwerkelijk ook twee weken na de laatste enting te gaan weiden, zodat het opdoen van een lichte weidebesmetting zorgt voor de laatste immuniteitsbooster. Daarnaast is een beweidingsplan van belang, omdat in de zomer besmette percelen 6 tot 7 weken lang besmettelijke larven kunnen bevatten.
Leverbot (Fasciola hepatica) is een parasiet die voor zijn ontwikkeling de leverbotslak (Galba truncatula) nodig heeft. Leverbot kan zich zowel acuut (sterfte) als chronisch presenteren. Bij runderen zie je voornamelijk de chronische variant, die zich uit in een verlaagde melkproductie, slechte groei van jongvee, verminderde weerstand, verminderde vruchtbaarheid en te vroeg afkalven. Leverbotinfecties vinden vooral plaats vanaf augustus tot november omdat bij een lage temperatuur er geen ontwikkeling van de leverbotslak plaats vindt. Daarnaast hebben vochtige percelen of gebieden met een verhoogd waterpeil een hoger risico op een leverbotinfectie. Leverbot kan in acute gevallen aangetoond worden door middel van pathologisch onderzoek en bloedonderzoek en in chronische gevallen door middel van bloed-, tankmelk- en mestonderzoek. Bij het aantonen van een infectie kan in overleg met de dierenarts besloten worden tot behandeling.

Vliegenbestrijding

Insecten, zoals bijvoorbeeld knutten en vliegen, kunnen naast overlast, ook diverse ziektes veroorzaken of overdragen zoals blauwtong en zomerwrang. Er zijn diverse producten die gebruikt kunnen worden voor vliegenbestrijding, zoals vliegenoormerken (met een werkingsduur van circa 4 maanden) of een pour-on (met afhankelijk van het product een werkingsduur van circa 7 tot 11 weken). Let hierbij op de werkingsduur en behandel afhankelijk van de duur van het weideseizoen eventueel nogmaals. Echter is enkel het bestrijden van de volwassen vlieg, maar het topje van de ijsberg. Vliegen kunnen wel enkele honderden eitjes per dag leggen. Dit doen ze voornamelijk op vochtige plekken, met dood organisch materiaal, zoals bijvoorbeeld in het stro van een kalverhokje of een niet schoongemaakte kalverdrinkemmer. Het goed schoonhouden en drooghouden van de voorkeursplekken voor vliegen om hun eitjes te leggen vermindert hierbij het aantal vliegeneitjes, maar ook madendood middelen of biologische bestrijding in de vorm van roofmijten, sluipwespen of roofvliegen zorgt voor een vermindering van de vliegendruk.

Mineralen

Bij jongvee dat geweid wordt, maar geen brok of mineralen bijgevoerd krijgt kan de mineralenvoorziening in het geding komen. Een tekort aan mineralen kan zorgen voor een verminderde groei en een verminderde vruchtbaarheid. Mineralenbolussen zorgen voor een langdurige afgifte van mineralen in de pens en kunnen zo een mineralentekort voorkomen. Afhankelijk van de diergroep, de grondsoort van de weidepercelen (en de daarbij behorende mineralenvoorziening vanuit het gras) kan bepaald worden wat de meest geschikte mineralenbolus voor op uw bedrijf is.

Dit is Donder, Donder is een 10 jarige Lhasa apso, waarbij aan het begin van het jaar suikerziekte is vastgesteld.

Om een juiste behandeling te starten moet hiervoor de glucosewaarde in het bloed worden bepaald. Dit betekent normaal gesproken dat er een aantal keer per dag geprikt wordt om een dagcurve op te stellen. Dit prikken is natuurlijk erg vervelend, vandaar dat er bij Donder een Freestyle Libre is geplaatst, hiermee kun je glucose meten zonder te prikken.

Voor zowel Donder als haar baasje wel zo fijn!

De identificatie en registratie (I&R) van paardachtigen is een Europese verplichting die geldt voor paarden die zowel hobbymatig als professioneel worden gehouden. Per 21 april 2021 is er een aanscherping van het I&R beleid. Je vindt hier de informatie over hoe paarden en locaties waar paarden gehouden worden, geregistreerd moeten zijn.

Registreren van het paard

Het registreren van paarden gebeurt via het chippen in combinatie met het aanvragen van een paspoort bij een paard. Dat verloopt via paspoort uitgevende instanties (ppi). Zij mogen dit namens RVO (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) uitgeven en registreren de gegevens van het paard in hun database. Ook zorgen zij dat de gegevens in de Nederlandse centrale database komen.

Wil je nagaan of jouw paard in de Nederlandse database geregistreerd staat? Met de zoekfunctie halverwege op deze pagina van rvo.nl kunt u het chipnummer of levensnummer van een paard intypen om te zien welke gegevens bekend zijn. Staat uw paard niet geregistreerd? Neem dan contact op met een van de instanties die RVO heeft aangewezen om paspoorten te mogen uitgeven. Deze zijn hier te vinden.

Registreren van een locatie waar paarden gehouden worden

Voor het registreren van een locatie waar paarden gehouden worden, zijn grofweg twee handelingen nodig. 1. De locatie dient een Uniek Bedrijfsnummer (UBN) te hebben en 2. De paarden die gehouden worden op de locatie koppelen aan het UBN.
Het is mogelijk een UBN voor paardachtigen te registreren. U vraagt een UBN aan op mijn.rvo.nl. Heeft u al een UBN? En wilt u de diersoort paardachtigen toevoegen? Dat doet u ook op mijn.rvo.nl. U vindt daar een handleiding waarin we uitleggen hoe u dit makkelijk doet.
Het is op dit moment nog niet mogelijk om de paardachtigen op het UBN aan te melden. We verwachten dat dit vanaf 12 april 2021 mogelijk is. Hoe u dit doet leest u dan op de website van RVO.

Wie is verantwoordelijk voor de registratie?

De houder van het paard is verantwoordelijk voor de registratie van het paard. De houder van de locatie is verantwoordelijk voor de registratie van de locatie waar paarden gehouden worden.

Wie is de houder van het paard?

De houder van het paard is degene die de dagelijkse besluitvorming heeft over het paard. In de meeste gevallen is dat de eigenaar van het paard.

Wie is de houder van een locatie?

De houder van een locatie is de eigenaar, de huurder of de bruiklener van een locatie. Verhuur je een locatie of geef je een locatie in bruikleen dan draag je daarmee de feitelijke macht over aan een ander. Gebruikt de huurder of bruiklener vervolgens de locatie om paarden te houden (van hemzelf of een ander) dan is hij de daarmee de houder van de locatie.

Tijdig behandelen geeft betere resultaten

Een van de redenen waarom kreupelheid zo’n lastig probleem kan zijn is dat het kan lijken alsof het bekappen van kreupele koeien zinloos is omdat veel koeien later weer een terugval krijgen. Met name hoornproblemen als zoolzweren en witte lijn defecten kunnen hardnekkig zijn en zijn vaak niet met 1 keer bekappen opgelost. De reden daarvoor is eigenlijk vrij simpel, namelijk dat een zoolzweer of witte lijn defect niet in 1 dag ontstaan is, maar over meerdere weken en daardoor zullen ze ook niet zomaar herstellen.

Als je kijkt naar de anatomie van de klauw, dan geven de rode pijlen aan waar deze problemen zich in eerste instantie voordoen, namelijk de lamellen van de wandhoorn of de hoornvormende laag van de zool (lederhuid). Dat betekent dat ze op het moment van ontstaan nog onder de al gevormde hoorn van minstens een halve cm dik zitten. Op dat moment moeten ze nog uitgroeien voordat ze zichtbaar zijn aan het oppervlak bij bekappen. De zichtbare witte lijn defecten en zoolzweren die je vindt bij bekappen zijn dus niet acuut ontstaan en de onderliggende laag heeft meestal al langdurig onder druk gestaan. Het herstel gaat daarom ook relatief traag, de kneuzingen moeten eerst herstellen en daarna moet er gezond hoorn terug vormen. Voordat de gezonde hoorn weer terug is op hetzelfde niveau als de rest van de klauw ben je zo 6 weken verder.

De beste manier om de hersteltijd te verkorten is om kreupele koeien zo snel mogelijk te bekappen. Dat betekent in de praktijk bij een zoolzweer meestal dat je moet bekappen voordat het echte zoolzweren zijn maar nog steeds zoolkneuzingen. Bij witte lijn defecten wil je ze bekappen voordat de lamellen ontstoken zijn en er dus alleen maar gezond weefsel onder het defect vandaan komt. Eigenlijk weet je dus pas zeker dat je op tijd bent met bekappen als je weinig onder de klauw vindt! Het enige wat je dan doet met bekappen is de klauw weer in balans zetten en de druk weghalen van de aangetaste plek waardoor het levende weefsel eronder weer kan herstellen. Dit is ook nog eens fijner bekappen; je bent er namelijk veel sneller klaar mee en het doet de koe geen pijn.

De enige manier om op tijd te bekappen is om kreupele koeien te bekappen zodra ze beginnen te kreupelen. Kreupelheid vanuit hoornaandoeningen ontstaat niet acuut. Voordat je ziet dat de koe duidelijk op 1 poot kreupel loopt is ze de tijd daarvoor ook al licht kreupel geweest. Meestal wachten we echter pas met het behandelen van zo’n koe tot ze duidelijk kreupelt en vind je vaak ook al een zoolzweer of een open witte lijn defect. Bedenkt dus dat je als je eerder bekapt, je korter bezig bent en de koe betere en snellere genezingskansen heeft. Zo voorkom je ernstigere gevallen en wordt uiteindelijk de algehele klauwgezondheid in je koppel beter.

Melkziekte… “al zo oud als de weg naar Rome” maar nog steeds een relevant ziektebeeld op het melkveebedrijf.

Elke melkveehouder heeft er wel eens tegen behandeld. Een infuus, drankjes, pillen, drenchen of onderhuids, er zijn vele behandelmethodes. Vaak is er een voorkeursmethode op het bedrijf, waar jarenlang niet van wordt afgeweken. Deze kunnen onderling sterk verschillen. Betekent dat, dat het eigenlijk niet uitmaakt hóe de calcium wordt toegediend?

Onderzoek toont aan dat er wel degelijk een verschillend effect wordt bereikt met de verschillende behandelmethodes. Onderstaande grafiek laat dat mooi zien.

Alle koeien in dit onderzoek starten met subklinische melkziekte (de norm is 8,6 mg/dl). De ene groep wordt behandeld met een enkel infuus, de andere groep met 2 pillen met 12 uur interval. De derde groep krijgt niets. Zoals u ziet heeft het infuus een spectaculair effect wat helaas een minder fijn staartje krijgt. De koe zal snel warm worden en opknappen maar na 8 uur weer wegzakken doordat de eigen stofwisseling niet actief de Ca-opname stimuleert. Er was immers voldoende? Dit effect is zelfs na 2 dagen nog duidelijk merkbaar. De koeien behandeld met de Ca-pillen laten een veel stabieler patroon zien, zij knappen minder snel op in de eerste uren maar zakken veel minder weg in vergelijking met de andere twee groepen en zullen dus stabieler vreten. Echter zelfs deze vorm van supplementeren heeft een licht remmend effect op de eigen Ca-stofwisseling waardoor deze groep na twee dagen lager uit komt dan de controle groep.

Samengevat kan worden gezegd dat elke vorm van supplementatie zijn specifieke nut heeft. Echter de toepassing moet passen bij het type melkziekte koe. Hou daarbij vooral ook het lange termijn doel voor ogen!

Bescherm je kat of hond op tijd en langdurig tegen teken

De lente begint steeds vroeger. Dit betekent ook dat teken al vanaf maart actief zijn! En voorlopig blijven ze hier: vaak zie je nog tot en met november (en zelfs in warme winters) teken in de natuur. Daarom doet u er goed aan om uw hond of kat op tijd en langdurig te beschermen. Begin nu!

De STAP-methode helpt je in actie te komen tegen teken voor je huisdier en je gezin.
Want wist je dat katten- en hondeneigenaren 50% meer kans lopen op een tekenbeet dan mensen zonder huisdieren?

50% meer kans op een tekenbeet

Ja, helaas heb je als honden- of kattenbezitter maar liefst 50% meer kans op een tekenbeet, dan iemand zonder huisdieren…. En wist je dat onbeschermde honden en katten levende teken mee naar huis kunnen nemen? Om jezelf en je gezin te beschermen, is het dus zaak óók je huisdier te beschermen!

STAP 1: Signaleren

In Nederland komen teken overal voor. Je loopt niet alleen tekenbeten op in het bos (43%), maar ook in de tuin (31%), in duinen (7%) en in mindere mate in stadsparken!
Controleer je hond of kat, jezelf en gezinsleden dan ook regelmatig op teken, zeker als je in het groen bent geweest! Vergeet niet, dat het soms moeilijk zoeken is. Jonge teken zijn namelijk slechts 1 tot 3 mm groot.

STAP 2: Teek verwijderen

Signaleer je een teek bij jezelf, je kat en/of hond? Verwijder deze dan zo snel mogelijk met behulp van een puntig pincet, tekentang of tekenkaart. Je kan de teek het beste zo dicht mogelijk op de huid bij de kop vastpakken en hem er rustig uittrekken. Hoe eerder je de teek verwijdert, hoe kleiner de kans op besmetting. Gebruik geen alcohol of jodium bij het verwijderen van een teek.

STAP 3: Advies bij de (dieren)arts

Heb je zelf een tekenbeet? Overleg dan met je huisarts in verband met een mogelijke Lyme-besmetting.
Informeer ook bij je dierenarts hoe je je hond of kat het beste kunt beschermen tegen teken in het najaar. Je dierenarts geeft een persoonlijk advies op basis van de gezondheid van je huisdier en je thuissituatie en adviseert middelen die uitgebreid zijn onderzocht op veiligheid en effectiviteit. Ook kan je dierenarts je helpen bij het verwijderen van teken bij je kat of hond.

STAP 4: Preventie

Wie tegen teken wil beschermen, beschermt zijn huisdier preventief! Wacht dus niet tot je een teek ziet, want dan ben je eigenlijk al te laat.
Teken wil je het liefst voorkomen. Voor je huisdier bestaan verschillende producten in verschillende toedieningsvormen (spot-on, tablet of band) die gemiddeld een maand of juist meerdere maanden beschermen tegen teken. Vraag je dierenarts om een product dat het beste bij jouw huisdier past.

Vergeet ook niet jezelf goed te beschermen als je het groen in gaat.

Hoe willen we het risico zo laag mogelijk houden?

Als aanvulling op onze berichtgeving over de uitbraak van Rhinopneumonie in Valencia via Facebook, onze website en de nieuwsbrief d.d. 3 maart 2021 willen wij u wat meer informeren over deze ziekte.

Rhinopneumonie wordt veroorzaakt door het Equine Herpes Virus (EHV). Een infectie met EHV kan zich uiten in drie vormen: de neurologische vorm, de ‘abortusvorm’ en de ademhalingsvorm. Daarvan zijn 2 typen van belang: type 1 en type 4. De ademhalingsvorm (verkoudheid, griep) wordt voor 20% veroorzaakt door type 1 en voor 80% door type 4. De abortusvorm door voornamelijk type 1 (96%) en de neurologische vorm (verlammingen) voor 100% door type 1.

Als een paard eenmaal een EHV-infectie heeft opgelopen, blijft het virus voor altijd in het lichaam van het paard. Reactivatie van het virus treedt op bij weerstandsverlaging (b.v. stress of andere ziekten). Het is wat dat betreft vergelijkbaar met een koortslip bij de mens; daar kom je nooit vanaf en komt tot uiting op momenten van verminderde weerstand. Meer dan 50% van de Nederlandse paardenpopulatie heeft een EHV-infectie doorgemaakt, is dus drager van dit virus en kan dit virus bij verminderde weerstand uitscheiden en verspreiden.

Om risico’s van besmetting zo laag mogelijk te houden, is het belangrijk om te weten hoe het virus wordt overgedragen. Uitscheiding van het virus vindt plaats door ‘dragers’ of door nieuwe besmettingen. Via vocht uit de neus en proesten, hoesten, snotteren van een ander paard, kan het virus worden opgenomen via de voorste luchtwegen. Dit vindt voornamelijk plaats bij neuscontact. Echter, het kan ook plaatsvinden via overdracht via mensen / spullen. Het virus overleeft namelijk urenlang buiten het lichaam, waardoor het gebruik van andermans stal, praam, drinkemmer of voerbak een risico is. Ook het laten ruiken aan je kleding of schoenen waar b.v. snot of vruchtwater op zit of het houden van dieren in een slecht geventileerde ruimte (b.v. trailer, stallen met onvoldoende ventilatie) kan overdracht van het virus mogelijk maken.

Bij vermoeden van Rhinopneumonie op stal is het advies om alle paarden twee keer daags te temperaturen. Er zijn namelijk vaak meerdere paarden die – met of zonder verschijnselen – koorts blijken te hebben. Boven de 38,2 graden spreekt men van koorts. Paarden kunnen worden gevaccineerd tegen Rhinopneumonie. Het belangrijkste doel van vaccinatie is om spreiding van het virus te verminderen. Daarnaast is het zeer effectief tegen de ademhalingsvorm, minder effectief tegen de abortusvorm en helaas niet of nauwelijks effectief tegen de neurologische vorm. Omdat het voorkomen van virusspreiding het voornaamste doel is van vaccinatie, is het ook het beste om alle paarden op stal te vaccineren en niet één of enkele paarden. Het vaccinatieschema bestaat uit een basisenting met een maand tussentijd; hierna dient de enting elk halfjaar te worden herhaald.

U bent meer dan welkom uw situatie voor te leggen of het nuttig is om te vaccineren of als u meer wilt weten over het virus.

Een pijnlijke kwestie

Het weideseizoen breekt weer aan! Voor de dieren weer een fijne periode, maar helaas ook een periode met risico’s.

Denk bijvoorbeeld aan hoefbevangenheid, waarbij paarden enorm pijnlijk kunnen zijn. De dieren kunnen zeer stijfjes zijn en stram bewegen (soms geen stap meer willen verzetten), warme hoeven hebben (met soms een verdikte / pijnlijke kroonrand), willen de hoeven of beide voorbenen graag ontlasten (soms zelfs een trippelende om-en-om belasting). Hoefbevangenheid kan zowel bij vier hoeven, als bij één hoef plaatsvinden.

Oorzaken van hoefbevangenheid worden verdeeld in drie groepen:

1. Equine Metabolic Syndroom, de combinatie van overgewicht, insulineresistentie en hoefbevangenheid.
2. Ziekte van Cushing (PPID) waardoor hormonen ontregeld worden.
3. Dieet met teveel koolhydraten (suikers) of zetmeel

Juist dit laatste geeft nu flinke alarmbellen. Vooral voorjaarsweide bevat een hoog gehalte aan suikers! Als suiker wordt opgenomen, wordt insuline geproduceerd om de suikers door het lichaam te transporteren. Indien dit systeem ontregeld raakt en insulineconcentratie overdreven veel stijgt en/of lang hoog blijft (insulinedysregulatie), neemt het risico op hoefbevangenheid zienderogen toe! Te dikke paarden en rassen zoals Welsh pony’s, shetlanders, Andalusiërs en Lusitano’s kunnen hier vaker last van hebben. Deze risicogroep kan baat hebben bij een bepaling van insulinedysregulatie middels een OST-test (voor meer informatie); zodat er nog meer maatregelen kunnen worden getroffen om hoefbevangenheid te voorkomen.

Dit is Sammy

De knieschijf van Sammy lag permanent naast zijn knie én zijn voorste kruisband was kapot én hij had zware artrose in de knie. Vanwege de pijn liep Sammy al maanden op 3 poten. Om weer pijnvrij door het leven te kunnen heeft Sammy een pootamputatie ondergaan. Sammy doet het inmiddels geweldig op 3 poten!

Vorig jaar heeft onze praktijk deelgenomen aan een onderzoek naar management tijdens de droogstand. Dit onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met Kernpraktijken Rundvee®, een samenwerkingsverband van vooruitstrevende rundveepraktijken in Nederland, waar ook onze praktijk lid van is.

700 melkveehouders verspreid over Nederland hebben de online enquête over droogstandsmanagement ingevuld, waaronder veel veehouders van onze praktijk.

Inmiddels zijn de resultaten verwerkt en kunnen we ze met u delen. Wij willen iedereen die heeft meegewerkt bedanken voor de moeite. Door mee te werken aan onderzoek kunnen wij u van dienst zijn met de nieuwste inzichten en de beste adviezen voor de gezondheid van de dieren op uw bedrijf.

Resultaten onderzoek

Uit het onderzoek bleek dat veehouders het verlagen van de melkgift voor droogstand de belangrijkste maatregel vonden om succesvol zonder droogzetters droog te zetten, gevolgd door optimale hygiëne tijdens de droogstand. Het bleek dat veel veehouders extra moeite doen om de melkproductie voor droogstand te verlagen; maar liefst 72% van de veehouders neemt hiervoor maatregelen. 42% van de veehouders doet dit door het rantsoen aan de passen èn het aantal melkingen te verlagen, 32% past alleen het rantsoen aan en 20% van de veehouders verlaagt alleen het aantal melkingen voor de droogstand.

De richtlijn voor het gebruik van droogzetters op basis van het celgetal bleek nog niet bij alle veehouders goed bekend. Koeien met een celgetal hoger dan 50.000 cellen/ml en vaarzen met een celgetal hoger dan 150.000 cellen/ml mogen met antibiotica worden drooggezet. 45% van de veehouders kende deze richtlijn goed, de overige veehouders wisten de afkapwaarden voor het celgetal niet of haalden de afkapwaarden voor vaarzen en koeien door elkaar. Ook het type huisvesting van de droge koeien bleek een rol te spelen. Bedrijven met ligboxen met diepstrooisel of een overige type huisvesting (o.a. strohok) bleken meer nieuwe infecties te hebben dan bedrijven met ligboxen met matrassen. Dit onderschrijft het belang van een goede huisvesting van de droge koeien maar weer eens.

Het gebruik van de droogzetters volgens de norm bleek te leiden tot minder nieuwe infecties na afkalven. Nog belangrijker bleek het effect van management maatregelen zoals het dippen/sprayen van koeien voor de droogstand, goede kennis van de richtlijn of de huisvesting van de droge koeien. Droogzetters kunnen dus helpen om het percentage nieuwe infecties na afkalven te beheersen, maar goed management en het gericht inzetten van droogzetters is minstens zo effectief. Het bleek namelijk dat bedrijven die droogzetters gebruikten bij koeien die extra risico liepen (zoals leeftijd, hoge productie of melklekken) of koeien die eerder hoog celgetal of klinische mastitis hadden minder nieuwe infecties hadden dan bedrijven die daar geen rekening mee hielden. De grootte van het bedrijf of de manier van melken (robot melken of gewoon) bleken niet van invloed te zijn op het percentage nieuwe hoog celgetal koeien na afkalven.

Conclusie

Door optimalisatie van het management, zoals dippen of sprayen na droogzetten, het terugbrengen van de melkproductie voor droogzetten en het volgen van de richtlijn kan het aantal nieuwe hoog celgetal koeien na afkalven beheerst worden, met een beperkt en selectief gebruik van droogzetters. Ook het beheersen van hoog celgetal koeien tijdens de lactatie heeft een gunstig effect op het celgetal na afkalven.

Gebitsproblemen bij honden en katten verdienen alle aandacht

Gebitsproblemen bij honden en katten komen vaker voor dan u denkt. Daarom vragen we elk jaar in februari aandacht voor dit probleem tijdens de maand van de gebitsverzorging. Maar natuurlijk verdient het gebit van uw hond of kat ook de rest van het jaar alle aandacht!

Laat het gebit van uw huisdier controleren
Helaas komen gebitsproblemen bij honden en katten erg veel voor. Zo heeft 80% van de oudere honden en bijna 70% van de oudere katten gebitsproblemen, vaak zonder dat u het als baasje merkt. Met het besef dat ook voor onze huisdieren een schoon en goed gebit een voorwaarde is voor een prettig en gezond leven, heeft de veterinaire tandheelkunde zich de afgelopen jaren in hoog tempo ontwikkeld. Elk jaar wordt in februari de landelijke maand van de gebitsverzorging georganiseerd en ook dit jaar besteedt onze praktijk hier aandacht aan.

De gebitsproblemen die wij het meeste zien in de praktijk zijn tandsteen en tandvleesontstekingen, problemen bij het wisselen en afgebroken tanden of kiezen. Ook begeleiden wij u graag in het onderhouden van een schoon gebit, bijvoorbeeld door tanden te poetsen.

Goede gebitsverzorging is noodzakelijk
Wilt u graag weten hoe de conditie van het gebit van uw hond of kat is? In de maand februari kunt u een afspraak maken voor een gratis gebitscontrole. Tijdens deze controle krijgt u uitleg en aansluitend een advies op maat. Tevens ontvangt u 10% korting op een eventuele gebitsbehandeling.

In verband met COVID-19 willen wij u vragen om vooraf telefonisch contact op te nemen, zodat wij de afspraken gespreid in kunnen plannen.

Met ingang van 23 januari 2021 geldt er in heel Nederland een avondklok tussen 21.00 uur ‘s avonds en 04.30 uur ‘s ochtends.

Tijdens de avondklok mag hier alleen van afgeweken worden als dit echt noodzakelijk is. Dringende veterinaire zorg valt hieronder, diereigenaren moeten dan een ‘Eigen verklaring avondklok’ bij zich hebben. Dit formulier is beschikbaar gesteld door de overheid en is hier te downloaden,

Meer informatie over de ‘Eigen verklaring avondklok’ vindt u hier.