Behandeling melkziekte

Melkziekte… “al zo oud als de weg naar Rome” maar nog steeds een relevant ziektebeeld op het melkveebedrijf.

Elke melkveehouder heeft er wel eens tegen behandeld. Een infuus, drankjes, pillen, drenchen of onderhuids, er zijn vele behandelmethodes. Vaak is er een voorkeursmethode op het bedrijf, waar jarenlang niet van wordt afgeweken. Deze kunnen onderling sterk verschillen. Betekent dat, dat het eigenlijk niet uitmaakt hóe de calcium wordt toegediend?

Onderzoek toont aan dat er wel degelijk een verschillend effect wordt bereikt met de verschillende behandelmethodes. Onderstaande grafiek laat dat mooi zien.

Alle koeien in dit onderzoek starten met subklinische melkziekte (de norm is 8,6 mg/dl). De ene groep wordt behandeld met een enkel infuus, de andere groep met 2 pillen met 12 uur interval. De derde groep krijgt niets. Zoals u ziet heeft het infuus een spectaculair effect wat helaas een minder fijn staartje krijgt. De koe zal snel warm worden en opknappen maar na 8 uur weer wegzakken doordat de eigen stofwisseling niet actief de Ca-opname stimuleert. Er was immers voldoende? Dit effect is zelfs na 2 dagen nog duidelijk merkbaar. De koeien behandeld met de Ca-pillen laten een veel stabieler patroon zien, zij knappen minder snel op in de eerste uren maar zakken veel minder weg in vergelijking met de andere twee groepen en zullen dus stabieler vreten. Echter zelfs deze vorm van supplementeren heeft een licht remmend effect op de eigen Ca-stofwisseling waardoor deze groep na twee dagen lager uit komt dan de controle groep.

Samengevat kan worden gezegd dat elke vorm van supplementatie zijn specifieke nut heeft. Echter de toepassing moet passen bij het type melkziekte koe. Hou daarbij vooral ook het lange termijn doel voor ogen!